شهدای شهر من

کجایند مردان بی ادعا

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

آشنائی با شهر من

 

شهر گمشده، تجلی تاریخ کهن پرندک

 

 

منطقه باستانی "مشکویه" یا "مسکویه" که به عنوان شهر گمشده در تاریخ ایران از آن یاد می شود و هم اکنون آثار اندکی از آن باقی مانده است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی، این اثر تاریخی که حریم آن حدود 50 هکتار است و در حدود یک کیلومتری جنوب شهر پرندک از توابع شهرستان زرندیه واقع شده در دوران باستان و بیش از دو هزار سال گذشته بخشی از توابع شهر ری محسوب می شده و در مسیر حرکت کاروان ها قرار داشته است.

این شهر که از جمله آثار کهن و باستانی زرندیه به شمار می رود، در فروردین‌ماه سال 1356 با شماره ثبت 1361 توسط میراث فرهنگی و گردشگری با نام "مشکین تپه" به ثبت رسیده است.

در کتب تاریخی آمده است که مشکویه زادگاه دانشمند بزرگ ایرانی،"ابوعلی مشکویه" بوده است که آثار متعدد از این شخصیت تاثیر گذار در تاریخ اندیشه ایران بجا مانده است.

وی که از دانشمندان اهل تشیع بوده از این منطقه به اصفهان مهاجرت می کند و در این شهر دارفانی را وداع گفته و در تخت پولاد اصفهان به خاک سپرده می شود که به لحاظ شخصیت ارزشمند این دانشمند شیعی پژوهشکده حوزه دانشگاه قم در سال 1379 نشستی را تحت عنوان هزارمین سال درگذشت ابوعلی مشکویه برگزار کرد.

این منطقه باستانی در عهد باستان، دریا بوده و مشکویه نزدیک ترین شهر ساحلی آن و بسیار خوش آب و هوا و مکانی برای شکار و تفریح سلاطین به شمار می رفت و از بقایای سفالی آن چنین به نظر می رسد که این شهر به سیستم لوله کشی آب و فاضلاب نیز مجهز بوده و کوچه و خیابان های آن با خشت های پخته فرش شده بوده است.

بر اساس آثار کشف شده این شهر مجهز به کارگاه بزرگ سفال سازی بوده که ظروف سفالی آن با رنگ آمیزی بسیار متنوع، زیبا و منحصر به فرد توجه هر انسانی را به خود جلب می کند.

برخورداری از زمین های حاصلخیز کشاورزی و نیز پسته کاری این منطقه را با ارزش اقتصادی دو چندان روبرو کرده و در حال حاضر نیز پسته مرغوب در این منطقه عرضه می شود و این ویژگی ها موجب شده بود که در آن زمان جنگ های متعددی در آن بوقوع بپیوندند به طوری که این شهر در زمان حمله مغول با خاک یکسان می شود.